این بیماری همراه با عوارض جسمی و روانی بوده که میتواند زندگی یک انسان را درگیر کند.
تاثیر روانی
بار روانی زندگی با IBS قابل توجه است. بسیاری از افراد اضطراب و افسردگی مرتبط با علائم خود را تجربه می کنند. غیرقابل پیش‌بینی بودن این بیماری میتواند منجر به انزوای اجتماعی شود، زیرا افراد ممکن است از رویدادها یا موقعیت‌هایی که می‌ترسند یک دوره اتفاق بیفتد اجتناب کنند. این تلفات عاطفی می تواند علائم فیزیکی را تشدید کند و چرخه ای را ایجاد کند که شکستن آن دشوار است.
کمبودهای تغذیه ای
در برخی موارد، افراد مبتلا به IBS ممکن است به دلیل محدودیت های غذایی با هدف مدیریت علائم دچار کمبودهای ویتامین تغذیه ای شوند. به عنوان مثال، بیماران ممکن است گروه های غذایی خاصی (مانند گلوتن یا لبنیات) را بر اساس عدم تحمل شخصی یا محرک های درک شده حذف کنند. این اجتناب میتواند منجر به دریافت ناکافی مواد مغذی شود که منجر به کمبودهایی می‌شود که ممکن است پیامدهای بلندمدت سلامتی داشته باشد.
افزایش خطر سایر اختلالات گوارشی
تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر ممکن است خطر ابتلا به سایر اختلالات گوارشی مانند بیماری التهابی روده (IBD) یا بیماری سلیاک را افزایش دهند. به وجود آمدن علائم یکسان می تواند تشخیص و درمان را پیچیده کرده و نظارت دقیق بر بیماران مبتلا را برای پزشکان ضروری می کند.
تاثیر بر کیفیت زندگی
ماهیت مزمن بیماری سندروم روده تحریک پذیر می تواند به شدت بر کیفیت زندگی بیمار تاثیر بگذارد. بسیاری از بیماران احساس ناخوشایند را در محل کار یا مدرسه به دلیل علائم خود گزارش می دهند. نیاز دائمی به دستشویی رفتن می تواند باعث اضطراب شده و مشارکت در فعالیت های روزمره را محدود کند. به همین دلیل باید به محض شروع علائم، روشهای درمان را جدی بگیرید.
درمان و مدیریت علائم سندروم روده تحریک پذیر IBS
با توجه به پیچیدگی IBS و علائم آن، مدیریت اغلب به یک رویکرد چند وجهی نیاز دارد:
تغییر رژیم غذایی
تغییرات رژیم غذایی اغلب اولین خط دفاعی در برابر علائم این سندروم روده است. بسیاری از بیماران از پیروی از یک رژیم غذایی با FODMAP کم سود می برند، که شامل کاهش کربوهیدرات های قابل تخمیر است که می تواند نفخ و گاز را تشدید کند. داشتن یک دفتر خاطرات غذایی می تواند به شناسایی عوامل محرک شخصی کمک کند.
منبع: زیباتن