عوارض عمل جراحی شقاق را جدی بگیرید!

 

جراحی شقاق یا شکاف‌ های پوستی، عملی است که برای درمان انواع شقاق پوستی در مناطق مختلف بدن انجام می‌شود. این شکاف‌ها ممکن است به دلیل گسترش سریع پوست، افزایش وزن، بارداری، تمرینات ورزشی شدید و یا ضربه‌ های مکرر به آن ناحیه از بدن ایجاد شوند.

در جراحی شقاق، پوست در منطقه مورد نظر برش داده شده و با استفاده از تکنیک‌های خاص، شقاق‌های پوستی ترمیم می‌شوند. این عمل برای درمان شقاق‌ های سطحی، عمیق و گسترده کاربرد دارد و معمولاً با بخش‌ های دیگری از جراحی پلاستیک همراه است.

پس از جراحی شقاق، باید از نکات بهداشتی و دارویی خاص رعایت شود تا بهبودی سریع‌ تر و بهتری را تجربه کنید. همچنین، باید به دقت توصیه‌ های پزشک را درباره مراحل پس از جراحی دنبال کنید.

انواع روشهای جراحی شقاق چیست؟

جراحی شقاق مقعد یکی از روش‌های درمانی برای درمان شکاف های پوستی در ناحیه مقعد است. این شقاقها معمولاً به دلیل آسیب مستقیم با فضای مقعد و افزایش فشار در این قسمت ایجاد می‌ شوند.

برای جراحی شقاق مقعد، پزشک ابتدا باید محل مورد نظر را با دقت بررسی کند و سپس با استفاده از تکنیک‌های خاص، پوست را برش داده و شقاق‌های پوستی را ترمیم کند. برخی از روش‌های جراحی شقاق مقعد عبارتند از:

1. لیزر: در این روش، لیزر برای حذف لایه‌ های بالایی پوست استفاده شده و منجر به ترمیم شقاق‌ های پوستی می‌شود. لیزر شقاق قطعی ترین و بهترین روش درمان بوده که به صورت سرپایی در کلینیک های متخصص پوست یا جراح عمومی انجام می شود. این روش تقریبا هیچ گونه عوارضی نداشته و بیماران به راحتی می توانند به فعالیت های روزمره خود ادامه دهند.

source:

https://www.armandaily.ir/%d8%b9%d9%88%d8%a7%d8%b1%d8%b6-%d8%b9%d9%85%d9%84-%d8%ac%d8%b1%d8%a7%d8%ad%db%8c-%d8%b4%d9%82%d8%a7%d9%82-%d8%b1%d8%a7-%d8%ac%d8%af%db%8c-%d8%a8%da%af%db%8c%d8%b1%db%8c%d8%af/

درمان خانگی شقاق مقعدی با عسل، روغن حیوانی، کپسول ویتامین e و…

آیا می دانستید در حالی که بسیاری از زخم ها یا شقاق مقعدی خود به خود و با کمک کارهایی مانند تغییر در رژیم غذایی و درمان‌ های خانگی بهبود می‌ یابند؟ ولی در مقابل زخم های عمیق تر نیاز به مداخله دکتر و درمان با روش های پزشکی دارد. درمان خانگی شقاق مقعد روش های مختلفی دارد که در این مقاله تصمیم به بررسی آنها داریم.

حتما مطالعه کنید: لیزر شقاق بدون درد و عمل جراحی

شقاق چیست و چرا فیشر میگیریم؟

شقاق مقعدی پارگی یا شکافی نازک در پوشش مجرای مقعد است. این زخم ها دردناک هستند و ممکن است خونریزی داشته باشند که این خونریزی ناراحتی زیادی برای بیمار به همراه داشته و می تواند زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار دهد. 

افرادی که با این زخم مواجه می شوند؛ اکثرا کسانی هستند که سابقه طولانی مدت ابتلا به یبوست داشته و برای رفع آن تلاشی نکردند. همچنین در برخی از بیماران با گذشت زمان و رسیدن شقاق به مرحله مزمن ممکن است زخم منجر به توده بواسیر یا هموروئید شود.

روشهای درمان خانگی شقاق و زخم مقعدی

شقاق مقعدی تا حدی جزو بیماریهای دردناک است، زیرا افرادی که این زخم را دارند باید برای تقویت حرکت روده های خود هر روز رژیم غذایی مناسبی داشته باشند.

مهم است که مدفوع خود را نرم نگه داشته که بتوانید دفع راحت تری داشته باشید. بنابراین شقاق در اثر حجیم شدن یا زور زدن بیشتر تحریک می شود.

روش های ساده ای وجود دارند که می توانید در خانه با رعایت آنها وضعیت خود را ثابت نگه داشته یا بهبود بخشید.

درمان خانگی شقاق مقعدی که اکثرا از آنها مطلع هستند، می تواند شامل خوردن فیبر بیشتر، استفاده از نرم کننده های مدفوع و نوشیدن آب بیشتر باشد. این گزینه ها همچنین ممکن است شامل استفاده از حمام سیتز و یک بی حس کننده موضعی برای کاهش درد باشد.

cliniczarei.com

درمان شقاق مقعدی با عسل

از آنجا که عسل به عنوان یک داروی بسیار مفید خوراکی و ضد التهابی به شمار می آید، می تواند برای درمان شقاق هم موثر باشد. عسل می تواند با ضد عفونی کردن زخم به ترمیم آن کمک کند. بهترین روش اعمال برای مالیدن عسل به این صورت است که آن را با روغن زیتون به مقدار مساوی مخلوط کرده و دو یا سه مرتبه در روز روی زخم بمالید.

یکی دیگر از روش های استفاده مخلوط آن با دمنوش های ضد التهابی دیگر بوده که به صورت نوشیدنی مصرف می شود. اگر زخم شقاق کوچک باشد، معمولا مالیدن عسل روی آن بازدهی بهتری دارد.

 

روشهای دارویی شقاق چیست

از بین روشهای دارویی تاثیر برخی از پماد ها روی زخم در مرحله اولیه پاسخدهی مثبتی دارند. دو نمونه از این پماد ها شامل موارد زیر هستند:

• استفاده از نیتروگلیسیرین خارجی (Rectiv)، برای کمک به افزایش جریان خون در شقاق و بهبودی و کمک به شل شدن اسفنکتر مقعد. ...
• کرم های بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین هیدروکلراید (Xylocaine) ممکن است برای تسکین درد مفید باشند.

برخی دیگر از روشهای دارویی برای درمان این بیماری عبارتند از:

• تزریق سم بوتولینوم یا همان بوتاکس نوع A ، برای فلج کردن عضله اسفنکتر مقعد و رفع اسپاسم.
• داروهای فشار خون، مانند نیفدیپین خوراکی (پروکاردیا) یا دیلتیازم (کاردیزم) می توانند به شل شدن اسفنکتر مقعدی کمک کنند. این داروها ممکن است به صورت خوراکی مصرف شوند یا به صورت خارجی استفاده شوند و ممکن است زمانی که نیتروگلیسیرین موثر نیست یا عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد می کند، استفاده شوند.

علایم و نشانه های بیماری

از روی برخی علایم می توان به مبتلا بودن یا نبودن به این بیماری پی برد. که عبارتند از:

• احساس خروج ترشحات لزج و خیس بودن همیشگی لباس زیر
• خارش و سوزش در صورت تعریق یا نشستن
• درد تیز و خونریزی از زخم زمان فشار آمدن و دفع مدفوع سفت

علت ایجاد زخم شقاق چیست؟

شقاق مقعدی معمولاً در اثر آسیب به پوشش مقعد یا کانال رکتوم که آخرین قسمت روده بزرگ است، ایجاد می‌شود.

این بیماری بیشتر موارد در افرادی رخ می دهد که یبوست دارند، زمانی که یک مدفوع به خصوص سفت یا بزرگ پوشش کانال مقعد را پاره می کند.

سایر علل احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از:

• اسهال مداوم
• مریضی های التهابی روده (IBD)، مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو
• بارداری و زایمان
• گاهی اوقات، یک عفونت مقاربتی (STI)، مانند سیفلیس یا تبخال، که می تواند کانال مقعد را آلوده کرده و به آن آسیب برساند.
• داشتن ماهیچه های اسفنکتر مقعد به طور غیر معمول سفت، که می تواند کشش را در کانال مقعد شما افزایش دهد و آن را مستعد پارگی کند.

ممکن است در برخی از موارد، هیچ علت روشنی برای ایجاد این عارضه قابل شناسایی نباشد. ادامه مطلب اینجا کلیک کنید.

شقاق مقعدی چیست؟ شکل فیشر در زنان، مردان و کودکان

شقاق مقعدی زنان و مردان را به یک اندازه با میزان درد درگیر می کند ولی طبق آمار احتمال ابتلا زنان به شقاق نسبت به مردان 25 به 8 درصد تقسیم بندی شده است. این بیماری نوعی زخم به شمار می رود که بسیار رایج است و از هر 10 نفر حدود 1 نفر در مقطعی از زندگی خود به آن مبتلا می شوند. آنها هر دو جنسیت زن و مرد را به طور مساوی تحت تأثیر قرار داده و افراد در هر سنی می توانند به آنها مبتلا شوند.

بیماری شقاق یا فیشر

بیماری شقاق مقعدی، با نام های شکاف، زخم مقعدی یا فیشر آنال شناخته می شود و در حقیقت هم همان زخمی است که در طول کانال رکتوم و داخل آن یا خارج از مقعد ایجاد می شود. زمانی که فرد به این عارضه دچار می شود، زمان دفع حس میکند انگار که در حال دفع شیشه خورده است و سوزش دارد.

 

علت شقاق چیست؟

شقاق مقعدی معمولاً در اثر آسیب به پوشش یا کانال مقعدی، که آخرین قسمت روده بزرگ بوده، ایجاد می‌شود. بیشتر این بیماری در افرادی رخ می دهد که یبوست دارند، زیرا زمانی که یک مدفوع به خصوص سفت یا بزرگ، پوشش مجرای مقعد را پاره می کند. سایر علل احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از:

 

• اسهال طولانی مدت
• یبوست‌ مزمن (بیشتر در بزرگسالان)
• عادت تمیز کردن مقعد به صورت خشن با دستمال‌های زبر
• رابطه‌ی جنسی مقعد
• عضلات دریچه مقعدی‌ بیش از حد تنگ
• بارداری
• سرطان راست روده
• بیماری‌های التهابی روده و بیماری‌های مقاربتی
• بیماری کرون
• خاراندن مقعد (به صورت یک حرکت پاسخی خارش ناشی از انگل روده‌ای مانند کرمک)
• آسیب مقعد هنگام زایمان سخت

برگرفته از ایران کلینیک : بیماری شقاق مقعدی چیست + علت بوجود آمدن فیشر آنال

زخم شقاق چقدر طول میکشد تا از بین برود؟

شقاق حاد مقعدی معمولاً در عرض 6 هفته با درمان های خانگی یا دارویی و مراجعه به پزشک برطرف شده و از بین می رود. برخی از زخم ها که به دلیل یبوست ایجاد شده اند، به محض اینکه یبوست خود را درمان میکنند، ناپدید می شوند. شقاق مقعدی که 6 هفته یا بیشتر طول بکشد، شقاق مقعدی مزمن نامیده می شود. که در این موارد فرد باید به متخصص برای درمان های جدی تر مراجعه کند.

 

نشانه های فیشر مقعدی

از روی علائمی میتوانید به اینکه به شقاق مبتلا هستید یا خیر پی ببرید. علائم و نشانه های این بیماری عبارتند از:

 

• درد، گاهی اوقات شدید، در هنگام اجابت مزاج.
• درد بعد از اجابت مزاج که می تواند تا چند ساعت ادامه داشته باشد.
• خون قرمز روشن روی مدفوع یا دستمال توالت پس از اجابت مزاج.
• یک ترک قابل مشاهده در پوست اطراف مقعد.

آیا شقاق مقعد دردناک است؟

این زخم معمولاً با اجابت مزاج باعث درد و خونریزی می شود. همچنین بیمار ممکن است دچار اسپاسم در حلقه عضله در انتهای مقعد (اسفنکتر مقعد) شود. در نتیجه داشتن درد های ناگهانی یا تیر کشیدگی طبیعی است.

 

آیا کودکان هم به شقاق دچار می شوند؟

شقاق مقعدی در کودکان اغلب به دلیل یبوست و دفع مدفوع سفت یا بزرگ ایجاد می شود. این اتفاق بیشتر در کودکان خردسال شایع است، اگرچه نوجوانانی که مبتلا به بیماری کرون هستند، ممکن است به دلیل شرایط جسمانی خود دچار پارگی های متعدد، شدیدتر یا مکرر شوند.

 

انواع

شقاق مقعدی را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:

• شقاق حاد مقعد که در عرض شش هفته برطرف می شود. این رایج ترین نوع است و معمولاً به صورت خطی با لبه های واضح ظاهر می شود.
• شقاق مزمن مقعد که بیش از شش هفته ادامه دارد. زمان بهبودی شقاق مقعدی مزمن متفاوت است. بدون درمان، ممکن است سال ها گرفتار این عارضه شوید.

شقاق مزمن معمولا عمیق تر از شقاق حاد است و اغلب با ایجاد یک تگ پوستی همراه است. شقاق مزمن معمولا قابل درمان می باشد، اما احتمال عود آن بعد از درمان وجود دارد.

شقاق مقعدی نیز ممکن است به صورت زیر طبقه بندی شود:

 

• اولیه: به دلیل ضربه های موضعی، مانند یبوست یا زایمان طبیعی نوزاد ایجاد می شود.
• ثانویه: به دلیل یک روند بیماری زمینه ای، مانند کولیت اولسراتیو بیماری کرون یا کلامیدیا به وجود می آید.

آزمایشات و معاینه برای تشخیص شقاق

اگر پزشک با یک شقاق عود شده یا مزمن وجود روبرو شود و تشخیص این مورد را داشته باشد، ممکن است روش‌های آندوسکوپی برای بررسی داخل بدن به منظور جستجوی علل زمینه‌ ای تجویز شود. از انجام این موارد برای شقاق مقعدی حاد استفاده نمی شود، زیرا به خوبی جوابگو نیستند. اغلب، بیمار در ابتدا تنها بر اساس علائم درمان می شود و در صورت نیاز، رویه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

آنوسکوپی

این روش شامل قرار دادن یک لوله نازک و انعطاف پذیر با نور و دوربین در انتهای کانال مقعد است. گاهی اوقات برای راحت تر انجام شدن آنوسکوپی از بی حسی موضعی استفاده می شود.

 

سیگموئیدوسکوپی

کسانی که بعد از جراحی، شقاق مقعدی مزمن یا عود کننده دارند، ممکن است با سیگموئیدوسکوپی که روشی مشابه آنوسکوپی می باشد، اما کولون تحتانی را نیز بررسی می‌کند، بیشتر مورد ارزیابی قرار گیرند.

 

کولونوسکوپی

گاهی اوقات، از روش کولونوسکوپی برای بررسی وجود یک بیماری زمینه ای که ممکن است باعث ایجاد شقاق مقعدی شود، مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) استفاده می شود. این روش شبیه به آنوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی است، اما کل کولون را نیز بررسی می کند.

خوب است بدانید: گاهی اوقات شقاق مقعدی به اشتباه به عنوان هموروئید تشخیص داده می شود. این اتفاق باعث می شود که درمان مناسبی برای فیشر صورت نگیرد. در نتیجه ممکن است منجر به تبدیل شدن یک شقاق حاد به یک شقاق مزمن شود که درمان آن دشوارتر است.

 

عوارض این بیماری

شقاق مقعدی با بیماری های جدی تری مانند سرطان روده ارتباطی ندارد، اگرچه سرطان مقعد ممکن است شبیه به زخم شقاق باشد، با این حال برخی از عوارض احتمالی این عارضه عبارتند از:

 

• شقاق مزمن مقعد: این نوع شکاف به مرور زمان بهبود نمی یابد. بلکه می تواند باعث ایجاد بافت اسکار گسترده تری در محل خود زخم شود.
• فیستول مقعدی: «تونل‌های» غیرطبیعی کانال مقعد را به اندام‌های اطراف، معمولاً سایر قسمت‌های روده، می‌پیوندند. در صورتی که فیشر آنال درمان نشده باقی مانده و عفونت کند، می تواند فیستول را بوجود بیاورد.
• تنگی مقعد: به دلیل اسپاسم اسفنکتر مقعد یا انقباض بافت اسکار، کانال مقعد به طور غیر طبیعی باریک شده و فرد دچار تنگی رکتوم می شود.

didarnews.ir

علائم شقاق مقعدی چیست و چگونه درمان می شود؟

آیا می دانستید که تقریباً ۱۰ درصد از افراد در طول زندگی خود به بیماری شقاق مقعدی مبتلا می شوند و در بعضی موارد هم ممکن است علت آن ناشناخته باشد؟ ولی در اکثر اوقات شقاق از یبوست مزمن یا رابطه جنسی از پشت نشات می گیرد. حتی ممکن است در مواردی با بیماری بواسیر یا هموروئید نیز اشتباه گرفته شود زیرا هر دو تقریبا علائم مشابهی دارند ولی به طور کل بیماری شقاق با هموروئید تفاوت دارد.

در این مقاله تصمیم داریم علائم، علت، روشهای تشخیص و درمان این بیماری را مورد بررسی قرار دهیم.

بیماری شقاق چیست؟

شقاق مقعدی یک پارگی یا شکاف است که در پوشش مجرای اسفنکتر داخلی و خارجی مقعد، به شکل یک بریدگی ایجاد شده و ممکن است از بیرون به داخل کانال رکتوم امتداد یابد.

این عارضه می تواند باعث به وجود آمدن درد در حین و بعد از اجابت مزاج شود که گاهی به دنبال آن خون به رنگ قرمز روشن در مدفوع مشاهده می شود.

بیشتر زخم های شقاق مقعدی کمتر از یک سانتی متر عرض دارند، اما از آنجا که مقعد قسمت بسیار حساس بدن است، درد در این ناحیه می تواند بسیار شدید و اذیت کننده باشد، حتی اگر عامل آن تنها یک پارگی کوچک باشد.

علت شقاق مقعدی در زنان، مردان و کودکان

شقاق مقعدی ممکن است بنا به دلایل مختلفی ایجاد شود. از جمله:

• یبوست: مدفوع بزرگ و سفت به گونه ای بوده که ممکن است به پوست حساس دریچه فشار زیادی وارد کند. در نتیجه موجب زخم مقعد یا گوشت های اضافه شود.
• اسهال: اسهال مکرر ناحیه رکتوم را حساس کرده و منجر به سوزش یا خارش می شود. این عارضه به مرور زمان شقاق را ایجاد می کند.
• اسپاسم عضلانی: متخصصان معتقدند که اسپاسم عضلانی اسفنکتر مقعد ممکن است خطر ایجاد شقاق مقعدی را افزایش دهد. اسپاسم یک حرکت کوتاه و خودکار عضلانی است که در آن عضله های باسن می توانند ناگهان سفت شوند. اسپاسم عضلانی ممکن است روند بهبود زخم را به تعویق بیندازد.
• بارداری و زایمان: زنان باردار در اواخر بارداری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شقاق مقعدی هستند. همچنین قسمتی از پوست مقعد ممکن است در هنگام زایمان پاره شود.
• بیماری یا عفونت های مقاربتی: بیماری‌های مقاربتی با خطر بالاتر ابتلا به شقاق مقعدی ارتباط مستقیمی دارند. به عنوان مثال می توان به سیفلیس، ویروس HIV ،(ویروس پاپیلومای انسانی) HPV ، تبخال و کلامیدیا اشاره کرد.
• بیماری های زمینه ای: برخی از شرایط زمینه ای مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و سایر بیماری های التهابی روده ممکن است باعث ایجاد زخم در ناحیه مقعد شوند.
• رابطه جنسی مقعدی: اگر رابطه از پشت بدون محافظ و مواد روان کننده اتفاق بیفتد، ممکن است منجر به زخم شقاق شود.

علائم و نشانه های بیماری چگونه نمایان می شوند؟

درست است که در بدن هر شخص ممکن است با علائم متفاوتی ظاهر شود ولی به طور کلی علائم و نشانه های اصلی شقاق مقعدی عبارتند از:

• درد بخصوص هنگام دفع مدفوع: زمان اجابت مزاج، فرد درد تیزی را حس می کند و پس از آن ممکن است احساس سوزش عمیق طولانی تری داشته باشد. ترس از درد ممکن است برخی از بیماران را از رفتن به توالت منصرف کند و خطر یبوست را افزایش دهد.
• تاخیر در رفتن به دستشویی: این مورد می‌تواند درد و شقاق را بدتر کند، زیرا مدفوع سفت‌تر و بزرگ‌تر می‌شود. برخی از افراد ممکن است وقتی خود را با دستمال توالت تمیز می کنند، درد شدیدی را تجربه کنند.
• خونریزی: از آنجا که خون تازه است، قرمز روشن خواهد بود، ممکن است روی مدفوع یا دستمال توالت دیده شود. همینطور شقاق مقعدی در نوزادان معمولاً خونریزی می کند.
• خارش در ناحیه مقعد: این احساس ممکن است متناوب یا مداوم باشد.
• سوزش ادرار: ناراحتی هنگام ادرار کردن کمتر شایع است. اما برخی از بیماران ممکن است دفعات بیشتری ادرار کنند.

شقاق مقعدی چند نوع دارد؟

در پزشکی این عارضه در دو دسته قرار می گیرد:

• شقاق مقعدی که کمتر از ۶ هفته طول بکشد، شقاق مقعدی حاد نامیده می شود که زخم آن سطحی تر بوده و معمولا عمق زیادی ندارد. این مورد می تواند خود به خود بهبود پیدا کند.
• شقاق مزمن مقعد علائمی بیش از ۶ هفته دارد که نسبتا زخمی عمیق بوده و خودبه خود درمان نمی شود. در نتیجه فرد حتما باید به پزشک متخصص گوارش یا جراح عمومی مراجعه کند.

شقاق مقعد حاد معمولا علت قابل شناسایی ندارد، در حالی که شقاق مقعدی مزمن علت قابل شناسایی دارد.

منبع: آرپسه

بهترین روش برای درمان سریع درد شقاق مقعدی چیست؟

شقاق نوعی زخم مقعدی است که یکی از بیماری‌های دردناک در ناحیه نشیمنگاهی به شمار می‌رود. معمولا همراه با اسپاسم (گرفتگی ناگهانی مقعد)، سوزش و زخمی‌سطحی یا عمیق همراه است که از شایع ترین علائم آن هستند. این بیماری مختص به سن یا جنسیت خاصی نیست و افراد در تمام سنین می‌توانند به آن دچار شوند.

دلایل متعددی می‌توانند باعث ایجاد شقاق یا همان زخم مقعدی شوند. اما با وجود روش‌های قطعی و سریع درمانی مانند لیزر شقاق مقعدی دیگر جایی برای نگرانی افرادی که به آن مبتلا می‌شوند، نیست.

زخم یا شقاق مقعدی چیست؟

شقاق مقعدی یا فیشر آنال یک بریدگی یا پارگی کوچک در مقعد است که گاهی ممکن است اندازه آن تا یک سانتی متر و نیم بشود. شقاق یک بیماری شایع در دریچه مقعد و رکتوم است. بیماری شقاق دلیل 6 تا 15 درصد از مراجعه بیماران به جراح کولون و راست روده (کولورکتال) است. این زخم کوچک معمولاً در حین دفع مدفوع باعث درد می‌شود که اغلب شدید است.

همچنین عارضه شقاق مقعدی شایع ترین علت خونریزی مقعدی در دوران نوزادی است.

زخم مقعدی یا در دریچه بیرونی آنال (بین اسفنکتر‌های خارجی) ظاهر می‌شود یا در چین‌های داخلی کانال رکتوم که آنودرم نامیده می‌شوند.

نشانه‌ها و علائم شقاق چیست؟

افراد مبتلا به شکاف مقعد تقریباً همیشه درد در ناحیه نشیمنگاه و رکتوم را تجربه می‌کنند که با حرکات روده تشدید می‌شود.

اما دردی که پس از دفع مدفوع حس می‌شود، ممکن است کوتاه یا طولانی مدت باشد. با این حال درد افراد معمولاً زمان حرکات روده فروکش می‌کند.

این درد می‌تواند آنقدر شدید باشد که بیماران تمایلی به اجابت مزاج نداشته باشند و آن را به تعویق بیندازند. در نتیجه دچار یبوست و حتی سفتی مدفوع می‌شوند. در نتیجه مدفوع به سختی از داخل کانال رکتوم به بیرون حرکت می‌کند که منجر به شقاق می‌شود.

تکرر ادرار یا عدم توانایی در ادرار کردن یکی از علائم شایع بیماری شقاق است.

خونریزی به مقدار کم به صورت قطره ای، خارش آنی و خروج ترشحات بد بو ممکن است به دلیل چرک کردن شکاف ایجاد شود.

همانطور که قبلاً هم ذکر شد، شقاق مقعدی معمولاً در نوزادان منجر به خونریزی می‌شود.

بیماری‌هایی که ممکن است با شقاق اشتباه گرفته شوند

زمانی که بیماران به این عارضه دچار می‌شوند، ممکن است به دلیل عدم آگاهی یا نداشتن دید درست به مقعد خود در تشخیص بیماری دچار اشتباه شوند که کاملا طبیعی است.

خواندن مطلب کامل در تاپ برگ 

عوامل سرطان مقعد ،دلیل خونریزی، علائم و روش های جلوگیری

 

هنگامی که کنترل رشد سلول ها در مقعد، با اختلال مواجه شود، سرطان مقعد پدید می آید. مقعد دهانه ای است که در انتهای روده قرار دارد و وظیفه ی آن دفع مدفوع است. سرطان مقعد نادر است، اما وقتی رخ می دهد، می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این بیماری مهلک با ما همراه باشید :

سرطان مقعد چیست؟

سرطان مقعد (anal cancer) ناشی از رشد غیر طبیعی سلول ها در بدن است. این سلول های غیرطبیعی می توانند بدون کنترل، انباشته و رشد کنند و توده های سرطانی را تشکیل دهند. بعضی از این عارضه با نام سرطان رکتوم یاد می کنند ولی این دو باهم تفاوت دارند و یکی نیستند. سلول های سرطانی پیشرفته می توانند متاستاز شوند و به سایر قسمت های بدن نفوذ کنند و در نتیجه عملکرد عادی آن را با اختلال مواجه میشود. طبق مطالعات دانشمندان در اغلب موارد عامل سرطان مقعد، ویروس اچ پی وی پاپیلومای انسانی (HPV) است که، یک عفونت منتقله از راه برقراری رابطه جنسی می باشد زیرا این ویروس در اغلب موارد سرطان مقعد وجود دارد. سرطان مقعد ممکن است توسط سرطان های دیگر در بدن ایجاد شود و به کانال مقعد بکشد. این مورد زمانی اتفاق می افتد که ابتدا سرطان در جایی دیگر در بدن ایجاد شود و سپس به مقعد متاستاز شود.

 

انواع سرطان مقعدی

اشکال مختلفی از سرطان مقعدی وجود دارند که منظور از آنها رشد غیر طبیعی سلول در بدن است. تومورها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند. تومورهای بدخیم اگر درمان نشود، ممکن است در طول زمان به سایر قسمتهای بدن نفوذ کنند، نمونه هایی از تومورها عبارتند از:

• تومورهای خوش خیم : تومورهای خوش خیم، غیر تهاجمی هستند. این دسته از تومور ها شامل پولیپ ها، اسکین تگ، تومورهای سلولی دانه دانه و زگیل های تناسلی میباشد.
• وضعیت پیش سرطانی : این وضعیت به تومور های خوش خیمی اشاره دارد که ممکن است در طول زمان بدخیم شوند. این وضعیت در نئوپلازی های داخل اپیتلیال مقعدی (AIN) شایع تر است.
• سرطان سلولی سنگفرشی: سرطان سلول سنگفرشی شایع ترین نوع سرطان مقعد در ایالات متحده است. بر طبق آمار انجمن سرطان آمریکا، این سرطان 9 مورد از 10 مورد را تشکیل می دهد. این تومورهای بدخیم در مقعد ناشی از سلول های غیر طبیعی سنگفرشی (سلول هایی است که بیشترین کانال مقعد را تشکیل می دهند.) ایجاد می شوند.
• بیماری بوون : این بیماری موجب پوسته پوسته شدن و قرمزی پوست می گردد. که به دنبال آن سلول های غیر طبیعی ایجاد می شوند. این بافت ها سرطانی نیستند ولی احتمال سرطانی شدن آن وجود دارد. به طور کلی می توان گفت از هر 100 نفر مبتلا به این بیماری 3 نفر به سرطان مبتلا می شوند.
• کارسینوم سلول پایه : سرطان سلول بازال نوعی سرطان پوست است که از شایع ترین نوع سرطان ها نیز به شمار می رود. حدود 80 درصد سرطان ها پوست از این نوع است.
• آدنوکارسینوما : نوعی نادر است سرطان است که به درگیر شدن غدد در بیماری اشاره دارد.

علائم سرطان مقعد

علائم سرطان مقعد شبیه به بواسیر (هموروئید) ، سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و بسیاری از بیماری های دستگاه گوارش می باشد. این علائم عبارتند از :

• تغییر در عادات روده ای
• نازک شدن مدفوع
• خونریزی از رکتوم
• درد، فشار، یا تشکیل یک توده در نزدیکی مقعد
• ترشح از مقعد
• خارش

اگر این علائم را تجربه می کنید لازم است برای بررسی های دقیق با پزشک خود مشورت نمایید.

عوامل خطر سرطان مقعد

حدود 0.2 درصد از همه مردم ایالات متحده در معرض خطر ابتلا به سرطان مقعد قرار دارند. سرطان مقعد می تواند در هر فردی رخ دهد، اما برخی از افراد بیشتر از سایرین در معرض خطر این بیماری قرار دارند. عوامل خطر عبارتند از:

ویروس اچ پی وی HPV

ویروس اچ پی وی HPV گروهی از ویروس ها است که از طریق رابطه جنسی انتقال یافته و عفونت آن در بدن باقی می ماند. این ویروس اغلب به شکل بارز زگیل تناسلی در نواحی تناسلی بدن فرد ظاهر می شود. HPV در بیشتر موارد سرطان مقعد وجود دارد، و از علل اصلی سرطان دهانه رحم به شمار می رود.

اچ آی وی (ایدز)

بیماران مبتلا به اچ آی وی HIV در معرض خطر بالایی از سرطان مقعد قرار دارند. زیرا این بیماری سیستم ایمنی را به شدت تضعیف می کند.

فعالیت جنسی

برقراری رابطه با شرکای جنسی متعدد و داشتن رابطه جنسی محافظت نشده می تواند خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش دهد. این رابطه همچنین خطر ابتلا به HPV را افزایش می دهد. برای جلوگیری از این امر استفاده از کاندوم هنگام برقراری رابطه جنسی توصیه میشود.

سیگار کشیدن

افراد سیگاری احتمال ابتلا به سرطان مقعد را افزایش می دهند، حتی اگر سیگار را ترک کنند.

یک سیستم ایمنی ضعیف

سیستم ایمنی ضعیف می تواند بدن شما را در مقابل بیماری ها و سرطان مقعد بی دفاع کند. افرادی مبتلا به اچ آی وی و یا افرادی که به دلیل پیوند عضو سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر از سایرین در معرض این بیماری هستند.

کهنسال

با توجه به آمار منتشر شده، در اغلب موارد سرطان مقعد در افراد بالای 50 سال رخ می دهد.

سرطان مقعد چگونه تشخیص داده می شود؟

سرطان مقعد اغلب با خونریزی مکرر از رکتوم شناسایی می شود. البته از سایر نشانه های این بیماری می توانیم به خونریزی، خارش یا درد در مقعد اشاره کنیم. در موارد دیگر، سرطان مقعد در طول آزمایشات معمول یا روش های تشخیصی شناسایی می شود.

• آزمایش دیجیتال رکتال می تواند مواردی از کارسینوم مقعد را تشخیص دهد. این آزمایش معمولاً بخشی از معاینه پروستات برای مردان است.
• آزمایش چشمی رکتوم نیز در برخی از موارد به تشخیص این بیماری کمک می کند. در این آزمایش دکتر توسط معاینه انگشتی وجود توده را بررسی می کند.
• پاپ اسمیر مقعد نیز می تواند برای کمک به شناسایی سرطان مقعد استفاده شود. این روش شبیه پاپ اسمیر معمول است. برای انجام این آزمایش پزشک توسط وسیله ای مخصوص بخشی از سلول های مقعد را جمع آوری می کند، تا این سلول ها برای ناهنجاری ها مورد آزمایش قرار می گیرند.
• روش دیگر تشخیص این بیماری دریافت نمونه از بافت یا سلول های داخل مقعد است.

درمان سرطان مقعد

در برخی از موارد سرطان مقعد درمان می شود و بسیاری از بیماران زندگی عادی و سالمی دارند. بسته به سن شما، شرایط سلامت و مرحله سرطان، گزینه های درمان سرطان مقعد متعددی وجود دارد که پزشکان آن را به تنهایی یا همراه با روش های دیگر انجام می دهند. برخی از روش های درمان این سرطان عبارتند از :

شیمی درمانی

شیمی درمانی می تواند برای از بین بردن سلول های سرطانی و جلوگیری از رشد آنها انجام گیرد. داروهای شیمی درمانی می توانند به داخل بدن تزریق و یا به صورت خوراکی مصرف شوند. این دارو ها ممکن است برای کنترل علائم به طور متناوب استفاده شوند.

عمل جراحی

جراحی اغلب برای حذف تومور در مقعد انجام می گیرد. عمل جراحی رایج ترین روش درمان برای افرادی است که سرطان مقعد در قسمت پایین تشکیل شده است. این روش بهتر است در مورد سرطان هایی که در مرحله اولیه قرار دارند و تومورهای کوچکی هستند، انجام شود.

عمل برداشت شکمی

این جراحی تهاجمی مناسب بیمارانی است که به روش های دیگر پاسخ نمی دهند یا درمان آنها به کندی پیش می رود. این روش شامل ایجاد برش بر روی شکم برای برداشتن مقعد، رکتوم یا بخش های از کولون سیگموئید است. از آنجایی که در این جراحی تمام قسمت های پایین دستگاه گوارش را حذف می شود، پزشک استومی ( جراحی ایجاد سوراخی بر روی شکم برای تخلیه روده) را اعمال می کند تا مدفوع از طریق کیسه استومی تخلیه شود.

درمان های رادیوتراپی

درمان های رادیوتراپی برای اغلب سرطان ها، از جمله سرطان مقعد، استفاده می شود. اشعه ایکس برای از بین بردن سلول های سرطانی در بدن استفاده می شوند، هرچند که این درمان ممکن است بافت های سالم اطراف سرطان را نیز از بین ببرند. این درمان غیر تهاجمی است و معمولا با سایر درمان های سرطان همراه می شود.

چشم انداز سرطان مقعد

بسیاری از بیماران پس از تشخیص می توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. در واقع تشخیص زودهنگام کلید درمان این بیماری است. بر طبق آمار موسسه ملی بهداشت (NIH)، میزان بقا 5 ساله برای مبتلایان به سرطان مقعدی 66.9 درصد است. علاوه بر این، میزان بقا 5 ساله برای افراد مبتلا به سرطان مقعد موضعی تا 81.3 درصد پیش بینی شده است.

جلوگیری از سرطان مقعد

هیچ روش تضمینی برای جلوگیری از سرطان مقعد وجود ندارد، اما راه کارهایی برای کاهش خطر ابتلا به آن توصیه می شود :

 

تمرین جنسی سالم

شما می توانید با محدود کردن تعداد شریک جنسی، استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی، اجتناب از رابطه جنسی مقعدی و انجام منظم آزمایش های مربوط به عفونت های منتقله از رابطه جنسی، احتمال بروز این بیماری را کاهش دهید.

پرهیز از سیگار

بهترین راه ترک سیگار می باشد همچنین لازم است از قرارگرفتن در معرض دود سیگار نیز اجتناب نمایید.

واکسیناسیون

تزریق واکسن اچ پی وی HPV ، واکسن سرواریکس و واکسن گارداسیل برای زنان و مردان بین سنین 9 تا 26 سال توصیه می شود. این واکسن می تواند مانع ابتلا به نوع خطرناک HPV و سرطان مقعد شود.

 

منبع: https://hpvdarman.com/articles/%d8%b3%d8%b1%d8%b7%d8%a7%d9%86-%d9%85%d9%82%d8%b9%d8%af/

بررسی شقاق مقعدی (فیشر آنوس) به همراه علائم و عوارض عدم درمان آن

عارضه شقاق مقعدی یا فیشر یک شکاف کوچک در نزدیکی بافت نرم دریچه مقعد می باشد که معمولا ماهیچه های کناره مقعد را درگیر می کند و باعث گرفتگی آنها می شود. این ماهیچه های کناری عضلات اسفنکتر مقعد نام دارند. از تاثیرات مخرب شقاق بر عضلات اسفنکتر، می توان به اختلال در کارکرد منظم این ماهیچه ها اشاره کرد که حتی در مواردی باعث بیشتر شدن شکاف فیشر هم می شود. به دنبال گرفتگی ماهیچه های اسفنکتر مقعد، فرد مبتلا درد مزمن در ناحیه زخم و  سوزش حس می کند.

در صورت عدم درمان شقاق حرکات مداوم روده اعم از خروج گاز معده و دفع مدفوع شانس بهبودی آن را کاهش میدهند.

شقاق چند نوع دارد؟

بیماری شقاق نیز مانند هر گونه بیماری دیگری 2 نوع دارد:

1. شقاق حاد: اگر این عارضه در کمتر از 6 هفته اتفاق افتاده باشد و متوجه آن شوید، فیشر حاد نام دارد.
2. شقاق مزمن: اگر این بیماری بیش از 6 هفته طول بکشد و با گذر زمان بهبود نیابد ، شقاق مزمن محسوب می شود.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند؟

می توان گفت امروزه شقاق یکی از بیماریهای نشیمنگاهی نسبتا رایج است. مانند بواسیر، کیست مویی، زگیل تناسلی و فیستول.

اگرچه اکثر مردم عوارض این بیماری اعم از درد و خونریزی را با نشانه های بواسیر اشتباه می گیرند، ولی این دو بیماری شباهتی به یکدیگر ندارند و حتی روش درمان آنها نیز متفاوت است.

شکاف فیشر می تواند در بدن انسانها در دو جنس زن و مرد نمایان شود. حتی بعضی از نوزادان هم به شقاق مقعدی دچار می شوند. اما به طور کلی می توان گفت که بزرگسالان بین سنین 20 تا 40 سال بیشترین افرادی هستند که در دام این بیماری می افتند و هرچه سن بالاتر برود، درصد ابتلا به شقاق مقعدی هم افزایش می یابد.

همچنین افراد مبتلا به بیماری های زیر شانس ابتلا به فیشر را دارند:

1. سرطان مقعد
2. سرطان خون
3. بیماری های مقاربتی و ایدز (HIV)
4. عوارض ناشی از شرایط دیگر ، مانند بیماری کرون یا کولیت

دلایل ابتلا به شقاق مقعدی چیست؟

از دلایل رایج ابتلا به فیشر می توان به شکست روحی شدید و کشیدگی بیش از حد دریچه مقعد اشاره کرد.

دلایل بالا با جزئیات بیشتر به شرح زیر می باشند:

1. یبوست مزمن
2. رابطه جنسی مقعدی مداوم
3. وارد شدن ابزار سخت به داخل مقعد
4. افسردگی مزمن
5. اسهالی که به صورت انفجاری اتفاق بیفتد
6. بارداری و به دنیا آوردن نوزاد

اگر شغلی دارید که نشستن طولانی مدت در طول روز را ایجاب می کند، در معرض خطر ابتلا به شقاق هستید و یا اگر از قبل دچار شدید و به کار خود ادامه می دهید، به دلیل نشستن ثابت و عدم رسیدن درست خون به محل زخم، روند درمان کندی را در پیش خواهید داشت.

این بیماری باعث پدید آمدن سرطان مقعد نمی شود ولی ناراحتی شدیدی در بدن فرد ایجاد می کند.

انجام کارهای زیر به روند درمان زخم کمک می کند:

1. شروع رژیم غذایی سالم و پر فیبر 
2. جلوگیری از یبوست (زمانی که نیاز به استفاده از سرویس بهداشتی دارید را به تعویق نیندازید)
3. در طول روز 10 تا 12 لیوان آب (بزرگسالان) و 6 تا 8 لیوان (کودکان) بنوشید.

علائم شقاق و نشانه های رایج آن در بدن افراد

همانطور که پیشت تر ذکر شد، بعضی از افراد به دلیل عدم شناخت علائم فیشر آن را با بیماری های دیگر نظیر بواسیر (هموروئید) اشتباه می گیرند. پس آشنایی به علائم آن به تشخیص درست کمک می کند:

1. شکافی بارز به دنبال دریچه مقعد یا نزدیک آن
2. درد مزمن هنگام حرکات روده (خروج گاز معده)
3. مشاهده لکه های خون در دستمال توالت پس از زمان خروج مدفوع
4. مشاهده خون روی مدفوع
5. بوی بد مقعد 

علائم شقاق مزمن

نشانه هایی که نشان دهنده این بیماری در حالت مزمن هستند به صورت زیر می باشند:

1. درد مزمن حرکات روده بدون مشاهده خون
2. خارش و سوزش مداوم مقعد و اطراف آن
3. رگ به رگ شدن بافت اطراف مقعد
4. پوسته پوسته شدن بافت اطراف مقعد

علائم شقاق حاد

زخم فیشر حاد بیشتر در نوزادان اتفاق می افتد. آن ها می توانند دلیل اصلی خونریزی مقعد کودکان و نوزادان باشند. رایج ترین نشانه ها به صورت زیر ظاهر می شوند:

1. گریه شدید نوزاد(کودک) هنگام حرکت روده
2. مشاهده خون روی مدفوع یا پوشک
3. شکاف مشخص در راستای مقعد

زمان مناسب مراجعه به پزشک متخصص برای تشخیص  

هنگامی که در هر یک از وضعیت های جسمی یا روحی زیر قرار گرفتید باید برای شروع روند درمان بیماری خود به پزشک مراجعه کنید:

1. احساس سوزش، خارش و درد مزمن در ناحیه زخم
2. احساس ناراحتی و اذیت شدن
3. تداوم درد و سوزش و عدم بهبود یافتن
4. رنگ و حالت خون خروجی از بدن خود را نیز به پزشک بگویید

پزشک معالج ممکن است از شما در رابطه با رژیم غذایی و فعالیت روزانه، یا اینکه دچار بیماری خاصی بودید یا نه سوال کند.

سوالاتی که باید از پزشک در رابطه با بیماری خود بپرسید

زمانی که پزشک تشخیص داد مقعد شما گرفتار شقاق شده است، پرسش های زیر از مهم ترین سوالاتی هستند که باید از او بپرسید:

1. می توانم انتظار داشته باشم که این زخم به خودی و بدون دارو خوب شود؟
2. بهترین راه درمان خانگی شقاق چیست؟
3. زخم من در وضعیتی هست که نیاز به جراحی دارد یا دارو؟
4. چه دارویی برای درمان زخم شقاق مناسب است؟
5. آیا لازم است که رژیم غذایی خود را عوض کنم؟
6. شما برای درمان سریع تر جراحی را پیشنهاد می کنید؟
7. چه تفاوتی بین لیزر شقاق و عمل جراحی وجود دارد؟
8. مدت زمان لازم برای درمان کامل شقاق چیست؟

.

لیزر هموروئید

.

اگر شما هم سوالی دارید که فکر می کنید باید داخل این لیست باشد، در قسمت نظرات مطرح کنید.

بهترین روش های درمان شقاق مقعدی

هدف از درمان این عارضه، رهایی سریع تر از درد و ناراحتی است. شقاق های حاد و زخم مقعدی که با شقاق اشتباه گرفته می شود، در کمتر از 6 هفته معمولا به خودی درمان می یابند ولی همانطور که ذکر شد اگر بیشتر از 6 هفته ادامه یابند نیاز به عمل با لیزر، جراحی یا دارو دارند.