تا به حال از خود پرسیدید که فیستول مقعدی چیست؟ و اصلا چرا افراد گرفتار این بیماری می شوند؟
اغلب افرادی که دچار آبسه مقعد شده اند، فیستول مقعدی را هم تجربه می کنند. آبسه مقعدی یک حفره آلوده پر از چرک است که در نزدیکی دریچه مقعد بوجود می آید. نود درصد آبسه ها نتیجه عفونت حاد در غدد داخلی مقعد هستند.
فیستول مقعد (که معمولاً فیستول آنوس نیز نامیده می شود) نتیجه یک آبسه مقعدی می باشد که فرد قبلا به آن گرفتار بوده یا در حال حاضر هم آبسه دارد. این اتفاق در 50٪ بیماران مبتلا به آبسه رخ می دهد. فیستول کانالی است که در زیر پوست تشکیل می شود و می تواند به همراه آبسه یا بدون آن وجود داشته باشد.
انواع فیستول مقعدی
این کانال های چرکی با توجه به موقعیت قرارگیری خود در نزدیکی بافت دریچه مقعد و پوست اطراف آن، به چند دسته تقسیم می شوند: دورانی ، ایسکویانال ، میان اسفنکتر و ابرتواختر.
ناحیه دورانی شایع ترین و سوپراولاتور نادر ترین نوع آبسه است. اگر هر یک از انواع آبسه به قدری در اطراف مقعد یا روده بزرگ پخش شود که کاملا گسترده شده باشد، به آن آبسه نعل اسب گفته می شود.
شایع ترین علائم فیستول
علائم فیستول مقعد شامل موارد زیر است:
- آبسه های مکرر مقعد
- درد و تورم در بافت اطراف مقعد
- خروج خون یا چرک از اطراف مقعد. (این درد پس از تخلیه کانال چرکی کاهش می یابد)
- افزایش درد با حرکات روده (مانند هنگام خروج گاز معده)
- خون ریزی
- تب ، لرز و احساس خستگی مزمن
در صورت مشاهده هر یک از این علائم باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
* پیش از شروع درمان قطعی فیستول مقعدی تحقیق کنید و بهترین کلینیک درمان و متخصص را بیابید تا عمل فیستول بدون بازگشت باشد*
چه عواملی باعث ایجاد فیستول مقعدی می شود؟
عوامل اصلی فیستول مقعدی در اکثر افراد رشد غده هایی در داخل ، خارج و آبسه های متعدد مقعد است. در برخی از موارد که بیماری عود کرده است، علل آن شامل موارد زیر می باشد:
- بیماری کرون (بیماری التهابی روده)
- پرتودرمانی (درمان سرطان)
- ضربه های روحی و افسردگی مزمن
- بیماری های منتقله از راه جنسی
- بیماری سل
- دیورتیکولیت (بیماری که در آن کیسه های کوچک در روده بزرگ تشکیل شده و ملتهب می شوند)
- سرطان
روش های تشخیص فیستول مقعدی
پزشک متخصص با بررسی ناحیه اطراف مقعد می تواند این عارضه را تشخیص دهد. او به دنبال باز کردن (مجرای فیستول) روی پوست می گردد تا بتواند به طور قطعی تشخیص دهد که عمق آن چقدر است و تا کجا پیشروی داشته است. به دنبال پی بردن به عمق تونل چرکی، مسیر عبوری آن را روی پوست مشخص می کند.
در بسیاری از موارد پزشک از دهانه خارجی فیستول چرک و بافت آلوده آن را خارج می کند.
ممکن است برخی از این کانال های چرکی روی سطح پوست قابل مشاهده نباشند. در این حالت ، شاید پزشک نیاز به انجام آزمایشات دیگری داشته باشد:
آنوسکوپی
روشی است که در آن از یک ابزار ویژه برای دیدن داخل مقعد و روده استفاده می شود:
- پزشک همچنین ممکن است برای داشتن دید بهتر از موقعیت و وضعیت فیستول ، سونوگرافی یا MRI از ناحیه مقعد را تجویز کند.
- گاهی اوقات برای جراحی فیستول ، لازم است که جراح شما را در اتاق عمل (که تحت بیهوشی موضعی انجام می شود) معاینه کند.
- زمانی که کانال چرکی پیدا شد ، شاید پزشک آزمایش های بیشتری انجام دهد تا ببیند آیا این بیماری مربوط به بیماری کرون روده است یا خیر. حدود 25٪ از افراد مبتلا به بیماری کرون ، دچار فیستول می شوند.
از جمله این آزمایشات می توان به آزمایش خون ، اشعه ایکس و کولونوسکوپی اشاره کرد.
کولونوسکوپی
کولونوسکوپی روشی است که طی آن یک دسته از تارهای انعطاف پذیر با نور از طریق مقعد وارد روده بزرگ می شوند. این عمل تحت آرامبخش هایی که احساس بی حسی در فرد ایجاد می کنند انجام می شود.
ادامه مطلب در سایت لیزر هموروئید