علائم فیستول مقعدی ممکن است بسته به محل و شدت فیستول متفاوت باشد. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:
- درد یا ناراحتی مداوم در اطراف مقعد
- تورم یا حساسیت در نزدیکی مقعد
- چرک یا ترشح از دهانه نزدیک مقعد
- آبسه یا عفونت های مکرر در ناحیه مقعد
- خارش یا سوزش در اطراف مقعد
تشخیص فیستول مقعدی:
برای تشخیص فیستول مقعد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی معمولاً معاینه فیزیکی ناحیه مقعد را انجام می دهد و ممکن است آزمایش های اضافی مانند:
- آنوسکوپی یا پروکتوسکوپی برای تجسم داخل کانال مقعد
- تست های تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن برای تعیین وسعت و محل مجرای فیستول
- فیستولوگرافی، که در آن یک رنگ به داخل دستگاه فیستول تزریق می شود تا به تجسم آن در اشعه ایکس کمک کند.
گزینه های درمانی فیستول مقعد:
درمان فیستول مقعدی با هدف از بین بردن مجرای فیستول، جلوگیری از عود آبسه ها و حفظ عملکرد مقعد است. انتخاب درمان به عواملی مانند محل، پیچیدگی و شدت فیستول بستگی دارد. گزینه های درمانی رایج عبارتند از:
۱. قرار دادن Seton:
ستون ماده ای نخ مانند است که در مجرای فیستول قرار می گیرد تا به تخلیه هر گونه عفونت و باز نگه داشتن دستگاه کمک کند. این به فیستول اجازه می دهد تا به تدریج در طول زمان بهبود یابد. قرار دادن ستون اغلب برای فیستول های پیچیده یا پرخطر استفاده می شود.
۲. فیستولوتومی:
در این روش جراحی، مجرای فیستول باز شده و به طور کامل تخلیه می شود. این روش معمولاً برای فیستول های ساده یا سطحی که دارای یک راه بدون انشعاب هستند انجام می شود.
۳. فیستولکتومی:
فیستولکتومی شامل برداشتن کل مجرای فیستول با جراحی است. این روش از فیستولوتومی گسترده تر است و ممکن است برای فیستول های پیچیده یا عود کننده توصیه شود.
