ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و اچ آی وی HIV ویروس هایی هستند که عمدتاً از طریق تماس جنسی منتشر می شوند. اگرچه علائم متفاوتی دارند، اما ابتلا به اچ‌آی‌وی ممکن است فرد را پس از ابتلا به HPV مستعد ابتلا به بیماری‌های بالقوه مانند سرطان قسمت های مختلف دستگاه تناسلی کند.
افرادی که با اچ آی وی درمان نشده زندگی می کنند احتمال بیشتری دارد که عفونت های ویروس اچ پی وی مانند زگیل تناسلی را دریافت کنند. همچنین ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان دهانه رحم قرار گیرند. پیشگیری از HPV برای افراد مبتلا به HIV حیاتی است.
برخی از تحقیقات همچنین نشان می‌دهند که افرادی که با اچ پی وی زندگی می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به ویروس اچ آی وی هستند، اگرچه مکانیسم پشت این واقعه نامشخص است. کسانی که مبتلا به HPV هستند نیز باید یاد بگیرند که چگونه از HIV پیشگیری کنند.
این دو ویروس ارتباط مشترکی دارند، اما علائم، چشم انداز و درمان آنها همیشه یکسان نیست. برای اطلاعات بیشتر در مورد تفاوت ها و پیوندهای بین HPV و HIV، ادامه مطلب را بخوانید.
زگیل تناسلی چیست و چه علائمی دارد؟
زگیل تناسلی نوعی بیماری مقاربتی است که به دلیل ابتلا فرد به ویروس اچ پی وی به وجود می آید. HPV شایع ترین عفونت مقاربتی (STI) است. این می تواند از طریق رابطه جنسی (دخول) و همچنین از طریق تماس فیزیکی بدون دخول گسترش یابد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) تخمین می زند که تقریباً همه در نهایت به HPV مبتلا می شوند، اگرچه واکسن HPV در برابر برخی از انواع محافظت می کند. HPV 16 و 18 پرخطرترین انواع هستند و همه واکسن‌های HPV حداقل این دو را پوشش می‌دهند. شایع ترین علائم ویروس اچ پی وی زگیل تناسلی است که به شکل های زیر ظاهر می شود:
- زگیل درون مقعد یا خارج از آن
- زائده های ریز گوشتی روی واژن و و آلت تناسلی
- خاش و سوزش زائده ها
- خروج ترشحات لزج و بدبو از ناحیه تناسلی
ایدز چیست و چه علائمی دارد؟
اچ آی وی ویروسی است که به خوشه تمایز 4 (CD4) گلبول های سفید خون متصل می شود و از سیستم ایمنی بدن فرد تغذیه می کند. هنگامی که آن سلول ها عفونت را منقبض می کنند، به تکثیر و از بین بردن ایمنی بدن ادامه می دهند و در نهایت آن را به سمت مرحله نهایی یعنی ایدز می برند. سپس بدن برای دفع عفونت بسیار ضعیف می شود.
اچ‌آی‌وی در درجه اول از طریق آمیزش جنسی یا استفاده مشترک از تجهیزات تزریق مواد مخدر منتقل می‌شود. هدف درمان HIV حفظ سلول‌های CD4 فرد و کاهش بار ویروسی آنها به حالت غیرقابل شناسایی است. افرادی که درمان مداوم دریافت می کنند ممکن است منتظر سالها سلامتی باشند.
بسیاری از افرادی که مبتلا به HIV هستند تا زمانی که آزمایش معمولی STI انجام ندهند، از ابتلای خود به آن آگاه نیستند. با این حال، برخی از افراد منبع معتبر حدود 2 تا 4 هفته پس از ابتلا به ویروس علائمی شبیه آنفولانزا را تجربه خواهند کرد.
علائم اولیه HIV عبارتند از:
- تورم غدد لنفاوی
- تب
- خستگی
- دردهای عضلانی
- کهیر
- لرز
- گلو درد
- زخمهای دهان
- عرق شبانه
این علائم ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد. در این مدت، خطر انتقال اچ آی وی از طریق جنسی بالا است، حتی اگر آزمایش های HIV ممکن است هنوز نتوانند ویروس را شناسایی کنند.
